Mariawitki z Felicjanowa

Opis miejsca

Przy wjeździe do Felicjanowa wita nas napis KLASZTOR SIÓSTR MARIAWITEK. Po minięciu murów oraz budynków gospodarskich znajdziemy piękny ogród, park ze stawem i dwór. Choć sam teren wydaje się pełen spokoju i harmonii, jego nieco ponad stuletnia historia pełna jest zwrotów akcji i burzliwych momentów.

Majątek w Felicjanowie, będący częścią wsi Miszewko, został zakupiony przez Feliksę Marię Franciszką Kozłowską w 1910 roku w imieniu istniejącego wówczas od kilku zaledwie lat Kościoła Mariawitów (więcej o historii oddzielenia się mariawitów od Kościoła Rzymskokatolickiego dowiecie się z wpisu i podcastu o Płocku). Ziemia była rozdzielana wśród osiedlających się wyznawców, zaś w samym centrum zorganizowano klasztor żeński, ochronkę, szkołę, pracownię haftu, młyn i owczarnię.

Po rozłamie mariawityzmu w 1935 roku w Felicjanowie zamieszkał biskup Jan Maria Michał Kowalski wraz ze swoimi zwolennikami. Felicjanów stał się w ten sposób głównym ośrodkiem mniejszego z dwóch odłamów: Kościoła Katolickiego Mariawitów, nazywanego także mariawityzmem felicjanowskim. Do dziś mieści się tu siedziba tego kościoła, choć zarówno czasy II wojny światowej, jak i PRL-u ciężko doświadczyły jego wiernych. Obecnie Kościół Katolicki Mariawitów jest niewielki, zrzesza poniżej 2000 osób.

W ramach kościoła felicjanowskiego (w przeciwieństwie do mariawityzmu płockiego) wciąż funkcjonuje kapłaństwo kobiet. Głową kościoła jest obecnie urzędująca w Felicjanowie biskupka. Można tu także spotkać odprawiające msze święte kapłanki ludowe

Najlepiej odwiedzić to miejsce w Zielone Świątki, gdy z różnych stron przyjeżdżają tu wyznawcy i wyznawczynie mariawityzmu felicjanowskiego. Jeśli wolicie spacerować po parku sąsiadującym z klasztorem w ciszy, jest on otwarty dla gości na co dzień. W środku dworu dla osób szukających przestrzeni do modlitwy dostępna jest kaplica, w której trwa adoracja Najświętszego Sakramentu.